de reis

Na 30 uur onderweg te zijn geweest, zijn Jan Pieter en ik eindelijk aan boord. Maandag begon de reis op schiphol, nadat JP iets later aankwam als ik ging het inchecken vlot. Toen de tijd opgevult bij een restaurantje met een kop koffie en daarna afscheid genomen om richting de gate te gaan. De vlucht verliep voorspoedig, het eten was alleen wat schaars en er zat natuurlijk een krijsende baby achter mij! Na een naar mijn gevoel iets wat grove landing kwamen we in de terminal terecht. Daar de man met onze visa snel gevonden en toen was het alleen nog wachten op de bagage. Ondertussen was ons mannetje weer verdwenen, die moest nog meer regelen en wij moesten maar even op hem wachten als de baggage er was, zo gezegt zo gedaan. Ondertussen was ons nog niks duidelijk over het vervolg van de reis. Toen de beste man terug kwam hebben wij de terminal verlaten en was het wachten op de taxi. Ook hier ging het niet vlekkeloos maar uiteindelijk werd ons duidelijk dat een taxi ons naar een Hotel zou brengen en dat het nog niet duidelijk was wanneer we verder gingen naar Port said. De taxi liet langs op zich wachten, en ondertussen was ons mannetje weer even foetsie. Toen hij terug kwam bleek de taxi al klaar te staan, maar wisten wij niet dat het voor ons bedoelt was. En toen begon het grootste avontuur, het verkeer van Cairo.... voor de jongere lezers, vergelijk het maar met de GTA spellen, en wie dat niet kent, botsauto’s op de kermis komt ook aardig in de richting! Jan Pieter en ik hebben ons suf gelachen hoe chaotisch het er daar aan toe ging, alles en iedereen toetert naar elkaar en veel auto’s rijden gewoon zonder verlichting. Na deze dodemans rit kwamen we bij een prachtig hotel uit van Concorde, waar ons aan de balie duidelijk werd gemaakt dat onze wake up call op 00.30 stond oftewel, we werden maar voor 2 uurtjes in het hotel gezet. Eerst kon ik de slaap niet zo vatten en hebben ik tv getest, later toch nog een half uurtje kunnen slapen en om 00.30 stonden we netjes beneden in de Lobby. Daar een tijd zitten wachten en steeds maar bij de receptie gevraagt, waar blijft die transfer! Yes it’s coming.. nou mooi niet dus. Om 03.00 kregen wij eindelijk contact met Maersk egypt en bleek om wat voor reden dan ook dat wij pas om 12.00 werden opgehaald. Ondertussen waren we allang uitgecheckt maar konden we toch weer terug naar onze kamers. Dus toen toch maar een goede nacht in het luxe hotel gemaakt en samen met JP om 9.30 ontbeten. Daarna nog wat rondgehangen op mijn kamer. En toen om 12.00 stond inderdaad wel de transfer klaar, een busje van Maersk met 2 lastig verstandbare Egyptenaren, maar wel erg aardig. Toen begon de Reis naar Port said, dat moest zo’n 2 uur gaan duren maar werd door het drukke verkeer 3 uur. Het laatste stuk van de snelweg liep langs het suez kanaal en warempel, daar ging de Nedlloyd Barentsz! In Port Said op het Maersk kantoor wat papier werk gedaan, toen naar de Douane, en ondertussen was het verkeer zo druk dat de bus bleef staan en we met alle tassen moesten slepen! Op een pontje naar de overkant, daar stond een auto klaar waar onze tassen amper in pastte, en na een paar minuten kwamen wij toen in het zicht van container terminal, waar de Nedlloyd barentsz net aan het afmeren was. Nog een hoop gedoe om daar te komen met 2 verschillende tenders. Maar uiteindelijk na 30 uur was het avontuur compleet, nu kan het echt beginnen. En alle verhalen over opstappen in Port Said zijn helemaal waargemaakt! Dit over de reis, ondertussen al weer paar uur aan boord nu ik dit typ, de rest komt later!
Groetjes